De eerste twee weken

De week voordat ik ging was zwaarder dan ik had verwacht. In het weekend hadden mijn vrienden nog een surpriseparty georganiseerd en dat had ik totaal niet verwacht. Als je dan van iedereen afscheid hebt genomen is het eigelijk de rest van de week wachten tot je vertrekt. Ik was dus blij toen we die zaterdag daarna in het vliegtuig zaten en het avontuur eindelijk kon beginnen. De vlucht viel alles mee. Toen we aankwamen op het vliegveld stond de oom van Kevin (de vriend die meereist) ons al op te wachten. We hebben bij hem thuis wat gegeten en wat gedronken en toen heeft hij ons naar het hostel gebracht. Daar was ik wel blij mee want je bent best kapot als je ruim 33 uur niet hebt geslapen. Om 9 uur 's avonds sliepen we maar het rare is dat je om 1 uur 's nachts weer wakker bent en daarna niet meer kan slapen.
Dinsdag zijn we begonnen met werk te zoeken en dat valt behoorlijk tegen. Als je hier via een uitzendbureau werk wilt hebben willen ze meteen referencies en dat vind ik een beetje overdreven voor een vakantiebaantje voor 6-8 weken (en ja dat is ook eigenwijs van mij maar goed). Achteraf gezien hadden we dit al veel eerder in Nederland moeten regelen. We hebben nu een aantal lijntjes uitgegooid en wachten op werk.
Na drie dagen in een hostel aan de rand van de stad (waar niks te beleven was) zijn we naar een hostel in de stad gegaan, dat was meteen een enorme verbetering. Hier zaten alleen mensen van onze leeftijd die allen werk zochten en net in Australië waren aangekomen. Het was meteen een gezellige groep van Duitsers, Britten, Fransen en een Spanjaard. Dus we hadden een mooi clubje om mee uit te gaan. Dat was zeer gezellig. Het enige probleem is dat het uitgaan ontzettend duur is. 10 dollar voor een halve liter, dus je bent zo arm. Alles is hier duur dus je bent zo arm. Na de eerste week gaan we dus niet meer naar de subway voor een ontbijt, maar kopen we brood en beleg in de supermarkt. 's Avonds gaan we niet meer uiteten maar koken we voortaan zelf. Dat gaat nog niet eens zo slecht. In de stad is niet veel te beleven, los van Kings Park. Perth is een echte zakenstad (bankenstad). Meer dan naar het strand gaan en een aantal dorpjes in de buurt is hier verder niet te doen en dat is saai. We hebben niks te doen (geen werk) en de meeste gasten doden hier te tijd met de hele dag drinken. Er moet wa gebeuren, dus gooien we het plan om. Het schiet niet op om hier te blijven wachten dus hebben we een camper gehuurt en rijden we maandag richting Melbourne. Hier hebben we ruim twee weken de tijd voor dus kunnen we ook nog wat zien van het land. Hopen dat als we daar aankomen bij een koeienboer of iets kunnen beginnen. We zijn dan in ieder geval onderweg en dat is beter dan hier te verpieteren.
Ondanks dat we ons soms kapot vervelen, mis ik Nederland nog lang niet (en zeker niet het voetbal). Er staat ons hier nog veel te wachten en ik er vertrouwen in de we hier werk vinden. Tot nu toe hebben eigenlijk niet op de juiste plek gezocht, we meer het land in naar de boeren. Ik moet dieren en tractors zien ipv hoge gebouwen en drukke wegen.